تفاوت بین ترموپلاستیک و ترموست چیست؟

ترموپلاستیک ها و ترموست ها دو نوع پلیمر هستند که خواص و رفتارهای متمایزی دارند. تفاوت اصلی بین این دو در واکنش آنها به گرما و توانایی آنها برای تغییر شکل است. در این مقاله به تفصیل تفاوت های ترموپلاستیک ها و ترموست ها را بررسی خواهیم کرد.

ترموپلاستی

ترموپلاستیک ها پلیمرهایی هستند که می توانند چندین بار ذوب شوند و بدون تغییر شیمیایی قابل توجهی تغییر شکل دهند. آنها ساختار خطی یا شاخه ای دارند و زنجیره های پلیمری آنها توسط نیروهای بین مولکولی ضعیف به هم متصل می شوند. هنگامی که گرم می شود، ترموپلاستیک ها نرم می شوند و شکل پذیرتر می شوند و به آنها اجازه می دهد تا به اشکال مختلف قالب گیری شوند. نمونه هایی از ترموپلاستیک ها عبارتند از پلی اتیلن، پلی پروپیلن، و پلی استایرن.

پاسخ به گرما

ترموپلاستیک ها با گرم شدن نرم می شوند و می توان آنها را تغییر شکل داد. این به این دلیل است که نیروهای بین مولکولی ضعیفی که زنجیره های پلیمری را در کنار هم نگه می دارند توسط گرما غلبه می کنند و به زنجیره ها اجازه می دهند آزادانه تر حرکت کنند. در نتیجه، ترموپلاستیک ها را می توان چندین بار ذوب کرد و بدون تغییر شیمیایی قابل توجهی، شکل داد.

برگشت پذیری

ترموپلاستیک ها را می توان چندین بار ذوب و تغییر شکل داد. این به این دلیل است که زنجیره های پلیمری از نظر شیمیایی به یکدیگر پیوند ندارند و نیروهای بین مولکولی که آنها را در کنار هم نگه می دارند ضعیف هستند. هنگامی که ترموپلاستیک سرد می شود، زنجیره ها دوباره جامد می شوند و نیروهای بین مولکولی دوباره برقرار می شوند.

ساختار شیمیایی

ترموپلاستیک ها ساختاری خطی یا منشعب دارند، با نیروهای بین مولکولی ضعیفی که زنجیره های پلیمری آن ها را در کنار هم نگه می دارند. زنجیرها از نظر شیمیایی به یکدیگر پیوند ندارند و نیروهای بین مولکولی نسبتاً ضعیف هستند. این اجازه می دهد تا زنجیرها در هنگام گرم شدن آزادانه تر حرکت کنند و باعث انعطاف پذیری ترموپلاستیک شوند.

ویژگی های مکانیکی

ترموپلاستیک ها عموماً در مقایسه با ترموست ها استحکام و سفتی کمتری دارند. این به این دلیل است که زنجیره های پلیمری از نظر شیمیایی به یکدیگر پیوند ندارند و نیروهای بین مولکولی که آنها را در کنار هم نگه می دارند ضعیف هستند. در نتیجه، ترموپلاستیک ها انعطاف پذیرتر بوده و مدول الاستیسیته کمتری دارند.

اپلیکیشن‌ها

ترموپلاستیک ها معمولاً در محصولاتی که نیاز به انعطاف پذیری دارند، مانند مواد بسته بندی، لوله ها، پوشش های گرمانرم و قطعات خودرو آنها همچنین در برنامه هایی استفاده می شوند که نیاز به شفافیت دارند، مانند بسته بندی مواد غذایی و دستگاه های پزشکی.

ترموستات

پلیمرهای ترموست در طول پخت تحت یک واکنش شیمیایی قرار می گیرند که به طور غیرقابل برگشتی آنها را به حالت سخت شده و اتصال عرضی تبدیل می کند. این فرآیند به عنوان اتصال عرضی یا پخت شناخته می شود و معمولاً با گرما، فشار یا افزودن یک عامل پخت ایجاد می شود. پس از پخت، ترموست ها را نمی توان بدون تخریب قابل توجه ذوب یا تغییر شکل داد. نمونه هایی از ترموست شامل رزین های اپوکسی، فنولیک و پلی استر است.

پاسخ به گرما

ترموست ها در طول عمل آوری تحت یک واکنش شیمیایی قرار می گیرند که به طور غیرقابل برگشتی آنها را به حالت سخت شده و اتصال عرضی تبدیل می کند. این بدان معنی است که آنها با گرم شدن نرم نمی شوند و نمی توان آنها را تغییر شکل داد. پس از پخت، ترموست ها برای همیشه سخت می شوند و نمی توان آنها را بدون تخریب قابل توجه ذوب یا تغییر شکل داد.

برگشت پذیری

ترموست ها را نمی توان پس از عمل آوری مجددا ذوب کرد یا تغییر شکل داد. این به این دلیل است که واکنش شیمیایی که در طول عمل آوری رخ می دهد به طور برگشت ناپذیری زنجیره های پلیمری را به حالت سخت شده و شبکه ای تبدیل می کند. پس از پخت، ترموست برای همیشه سخت می شود و نمی توان آن را بدون تخریب قابل توجه ذوب یا تغییر شکل داد.

ساختار شیمیایی

ترموست ها ساختاری متقاطع دارند، با پیوندهای کووالانسی قوی بین زنجیره های پلیمری. زنجیرها از نظر شیمیایی به یکدیگر پیوند دارند و نیروهای بین مولکولی که آنها را در کنار هم نگه می دارند قوی هستند. این باعث می شود که ترموست نسبت به یک ترموپلاستیک سخت تر و انعطاف پذیرتر باشد.

ویژگی های مکانیکی

ترموست ها، پس از پخت، پایداری ابعادی عالی، استحکام بالا و مقاومت در برابر حرارت و مواد شیمیایی را از خود نشان می دهند. این به این دلیل است که ساختار شبکه ای ترموست درجه بالایی از استحکام و استحکام را فراهم می کند. پیوندهای کووالانسی قوی بین زنجیره های پلیمری نیز باعث می شود که ترموست در برابر حرارت و مواد شیمیایی مقاوم تر شود.

اپلیکیشن‌ها

ترموست ها در کاربردهایی استفاده می شوند که به استحکام و دوام بالایی نیاز دارند، مانند قطعات هواپیما، عایق های الکتریکی و مواد کامپوزیت. آنها همچنین در کاربردهایی که نیاز به مقاومت در برابر حرارت و مواد شیمیایی دارند مانند پوشش ها، چسب ها و درزگیرها استفاده می شوند.

مقایسه ترموپلاستیک ها و ترموست ها

تفاوت های ترموپلاستیک ها و ترموست ها را می توان به صورت زیر خلاصه کرد:

• 1. پاسخ به گرما: ترموپلاستیک ها هنگام گرم شدن نرم می شوند و می توان آنها را تغییر شکل داد، در حالی که ترموست ها تحت یک واکنش شیمیایی قرار می گیرند و برای همیشه سخت می شوند.
• 2. برگشت پذیری: ترموپلاستیک ها را می توان چندین بار ذوب و تغییر شکل داد، در حالی که گرماسخت ها را نمی توان دوباره ذوب کرد یا بعد از پخت دوباره شکل داد.
• 3. ساختار شیمیایی: ترموپلاستیک ها ساختاری خطی یا منشعب دارند، با نیروهای بین مولکولی ضعیف که زنجیره های پلیمری آنها را به هم متصل می کند. ترموست ها ساختاری متقاطع دارند، با پیوندهای کووالانسی قوی بین زنجیره های پلیمری.
• 4. خواص مکانیکی: ترموپلاستیک ها عموماً در مقایسه با ترموست ها استحکام و سفتی کمتری دارند. ترموست ها، پس از پخت، پایداری ابعادی عالی، استحکام بالا و مقاومت در برابر حرارت و مواد شیمیایی را از خود نشان می دهند.
• 5. کاربردها: ترموپلاستیک ها معمولاً در محصولاتی که نیاز به انعطاف پذیری دارند، مانند مواد بسته بندی، لوله ها و اجزای خودرو استفاده می شود. ترموست ها در کاربردهایی استفاده می شوند که به استحکام و دوام بالایی نیاز دارند، مانند قطعات هواپیما، عایق های الکتریکی و مواد کامپوزیت.

نتیجه

در نتیجه، ترموپلاستیک ها و ترموست ها دو نوع پلیمر هستند که خواص و رفتارهای متمایزی دارند. تفاوت اصلی بین این دو در واکنش آنها به گرما و توانایی آنها برای تغییر شکل است. ترموپلاستیک ها را می توان چندین بار بدون تغییر شیمیایی قابل توجه ذوب و تغییر شکل داد، در حالی که ترموست ها در طول پخت تحت یک واکنش شیمیایی قرار می گیرند که به طور برگشت ناپذیر آنها را به حالت سخت شده و اتصال عرضی تبدیل می کند. درک تفاوت بین ترموپلاستیک ها و ترموست ها برای انتخاب ماده مناسب برای یک کاربرد خاص مهم است.